એક દરિયા કિનારાની એ સાંજ હતી મારા વિચારોની એ માત્ર વાત હતી ઉછળતા મોજાને જોઈ રહ્યા હતા જન એ દરિયાનું પાણી કઈ કેહ્તું 'તું ખોલીને મન પણ હું સમજી ના શકી એની ભાત કોના બસમાં છે સમજવી કુદરતની વાત હું તો બસ જોતી રહી એ ઢળતી સાંજ ન જાને તેમાં ક્યારે થઇ ગઈ સવાર વિસ્મય થયું જયારે આંખો ખોલી જોયું કાંઈ અલગ જ કારણકે કોઈ દરીયાકિનારે નહિ હું તો હતી પલંગમાં જ